آچار یکی از ادویههای سنتی و قدیمی منطقه سیستان است. همانند خوراک و محصولات غذایی که بخشی از هویت هر منطقه و معرف فرهنگ غذایی آنها است، ادویه نیز بخشی از ویژگی رژیم غذایی مردمان مختلف است. در این بین سرزمین سیستان همانطور که دارای ویژگیهای خاص و البته نهفته است، دارای ادویههای منحصر بفردی است.
آچار یک ادویه محلی است که از ترکیب چندین ماده غذایی همانند گندم، پیاز، تخم گشنیز، زیره و … درست میشود. لغت آچار در فرهنگ دهخدا به معنای چاشنی و ترشی آمده است. از لحاظ ظاهری شکل گرداله ای دارد. رنگ آن زرد تیره، دارای بافت خشک و شکننده و بوی آن شبیه به مخلوط ادویهجات است. سابقه تهیه آن در بین مردم سیستان همچون افسانههایشان بسیاری طولانی است. این ادویه را در فضل تابستان که تمام مواد اولیه آن در بازار به راحتی یافت میشود، بیشتر تهیه میکنند.
ادویه آچار را در تهیه بسیاری از غذاهای سنتی سیستان همانند آبگوشت زابلی، خورشت ها، اوجیزک خوراک های مرغ و خروس، بوقلمو، بلدرچین، اردک و از همه مهم تر خوراک چور (پرنده محلی دریاچه هامون، این پرنده چون در حوالی هامون فراوان بوده و دریاچه هامون مقر زندگی آنها بوده، شرایط زندگی و اکوسیستم آنجا موجب گوشت قوی و پرخاصیت از این پرنده گشت، متاسفانه نسل این پرنده به دلیل خشکسالی هامون در حال انقراض است .) بکار گرفته میشه.
لازم به ذکره این ادویه علاوه بر طعم مطبوعی که به غذا میدهد، خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. یکی از ویژگیهای آچار این است که در گذشته و معمولا فصول سرد که موادی همچون پیاز یافت نمیشد از این ادویه به عنوان جایگزین آن استفاده میکردند.
ابتدا گندمها را خوب بشوئید و بگذارید تا بپرد. بعد از اینکه گندمها پخت و خشک شد، باید آن را کاملا آسیاب کنید تا آرد بدست آید. نکته قابل توجه در پخت گندم این است که اگر گندمها بیش از حد بپرد، پس از خشک کردن بسیار سفت میشود. گندمها باید به قدری پخته شود که به راحتی زیر دندان شکسته شود. سایر مواد به جز پیاز را آسیاب و با هم مخلوط کنید.
پیازها را پوست بگیرید و رنده کنید. بصورت سنتی در تهیه آچار از پیاز زابلی استفاده میشود و معتقدند این پیاز از حیث خاصیت نسبت به سایر پیازها برتری دارد. در گذشته پیاز را در وسیلهای به نام سروکو (وسیلهای شبیه هاونگ) میکوبیدند. سپس آنها را در ظرف بزرگی بریزد و سایر مواد را به آن اضافه کنید. در این مرحله باید بوسیله دست تمام مواد را خوب ورز دهید تا حالت خمیری شکل پیدا کند.
پس از آماده شدن ادویه آچار میتوانید آن را به اشکال دلخواه درآورید و در جایی به دور از نور خورشید به مدت ده روز قرار دهید تا خشک شوند. اما بطور سنتی آنها را به شکل استوانهای با ارتفاع کم در آورده، از نرخ رد میکنند و در سایه قرار میدهند تا آماده شود. در برخی نواحی سیستان 30 تا 40 روز برای خشک و آماده شدن ادویه زمان میگذارند.
در تهیه این چاشنی نباید از هرگونه آب یا مایع دیگری استفاده کرد. برای خمیری شدن آن همان آب پیاز کافی است.
برخی برای بالای بردن ارزش غذایی آچار از گوجهفرنگی نیز در تهیه آن استفاده میکنند.
زردچوبه از ادویههای مهم برای تهیه آچار است از مقدار آن نکاهید.
اگر تهیه آرد از گندم برای شما مقدور نیست، از مقداری آرد سبوس استفاده کنید.
رنگ زرد و بوی خوش و معطر از نشانه های ادویه آچار مرغوب است.
دقت شود نم به ادویه نرسیده باشد که در اینصورت رنگ قسمت نم دیده تیره تر و با خطی تیره مرز رطوبت مشخص خواهد بود و کیفیت آچار پایین آمده در واقع کپک خواهد زد.
میزان پیاز و ادویه ها باید مناسب باشد و تنها راه تشخیص خرید یک مقدار اندک و گرفتن نتیجه از آن در غذاهاست. در صورت مورد تایید بودن اقدام به خرید کالا به میزان مورد نیاز بفرمایید.
وجود گوجه در ادویه حاکی از تکمیل بودن مواد ادویه و به عبارتی مرغوبیت آن است
به دو صورت گردالی و پودر آماده و تولید میشود. میتوانید برحسب نیاز و حجم غذا تکه ای از گرداله را جدا و در غذا بیاندازید. یا ادویه آچار را بصورت نرم و پودر شده درآورده و داخل غذا بریزیم.
ادویه آچار را در تهیه بسیاری از غذاهای ایرانی کاربرد دارد :
- در انواع خورشت های سبزی، بادمجان، قیمه، آلو، فسنجان، کرفس و ... استفاده میشود.
- ادویه آچار بدلیل لعاب انداختن و غلیظ کردن غذاها در سوپ، آش، آبگوشت، اشکنه، قاتق و ... بکار گرفته میشود.
- در انواع خوراک های ایرانی منجمله چلو گوشت، چلو مرغ و ... نیز کاربرد دارد.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |